Met trots verwelkomt Child-Help een nieuwe algemeen coördinator: een man met een indrukwekkend parcours, een scherpe visie én een hart dat al decennialang klopt voor het Globale Zuiden.
Jan neemt met enthousiasme de fakkel over van Mieke Van Poucke. Na jaren van toegewijde inzet kiest Mieke voor een nieuw avontuur als zij-instromer in het onderwijs. We wensen haar veel succes met haar nieuwe uitdaging!
De carrière van Jan begon als A1-verpleegkundige, samen met zijn vrouw Els (vroedvrouw), in het hart van het Congolese regenwoud. Van 1988 tot 1990 woonden en werkten ze in Pendjua, een klein dorp tussen Mbandaka en Inongo, waar ze deel uitmaakten van de lokale gezondheidszorg. De terugkeer naar België in 1990 – na het stilleggen van de samenwerking tussen België en Zaïre – was noodgedwongen, maar het Afrikaanse continent liet hem nooit los.
Terug in België werkte hij als verpleegkundige op intensieve zorg, het operatiekwartier en werd uiteindelijk hoofdverpleegkundige op inwendige ziekten. Maar zijn hart trok opnieuw naar Afrika, en in 1995 kreeg hij de kans om met Artsen Zonder Vakantie (AZV) terug te keren naar Zaïre. Zijn kennis van het Lingala en zijn ervaring op het terrein maakten hem een waardevolle partner in evaluaties en missies. Hij groeide al snel door tot coördinator, hoofd projecten en uiteindelijk directeur van de organisatie.
Bij AZV bouwde hij mee aan een stevig fundament: van praktische organisatie van missies tot strategische visie, beleidsrapporten en internationale samenwerking. Maar bovenal bleef zijn focus altijd op het terrein liggen: dichtbij de mensen, en zo authentiek mogelijk. Juist die visie leidde later tot een verschil in koers, toen hij merkte dat externe verwachtingen – vooral vanuit subsidiërende overheden – de missie dreigden te vertroebelen.
Na veertien intense jaren bij AZV ging hij aan de slag bij “The Walking Egg”, een baanbrekend project van prof. Willem Ombelet rond laagdrempelige IVF in lage inkomenslanden. Wat voor sommigen een buitenbeentje was, zag hij als een kans om structurele armoede te doorbreken. “Vrouwen die geen kinderen konden krijgen, werden vaak gestigmatiseerd en uitgesloten,” zegt hij. “Dat raakt aan de kern van wat armoede betekent.”
Toen dat project zijn grenzen bereikte, vond hij een nieuwe uitdaging bij Mamas for Africa, dat zich inzet voor slachtoffers van seksueel geweld in Oost-Congo. Samen met de raad van bestuur en de voorzitster zette hij de organisatie op een steviger spoor, zonder toe te geven aan bureaucratische verleiding. Zijn aanpak was resoluut en doelgericht: kwaliteit op het terrein, financiële duurzaamheid, en bovenal trouw blijven aan de missie.
In 2022 nam hij een nieuwe uitdaging aan: directeur van het ziekenhuisproject UNICHIR in Beni (Oost-Congo). Van bouw tot opstart, van visie tot overdracht: het project bracht hem terug naar zijn roots in de ziekenhuiszorg. Begin 2025 gaf hij de fakkel door aan een Congolese arts – zoals het hoort in duurzame samenwerking.
Sinds mei 2025 maakt hij deel uit van het team van Child-Help. Als algemeen coördinator zet hij zijn schouders onder onze missie om kinderen met spina bifida en hydrocefalie wereldwijd te ondersteunen. Met meer dan drie decennia ervaring in het Zuiden, een scherp oog voor wat werkt, en een onverwoestbare motivatie om het verschil te maken, is hij klaar om samen met het team van Child-Help de komende jaren stevig verder te bouwen.
“Mijn drijfveer is altijd geweest: bijdragen aan de lotsverbetering van mannen, vrouwen en kinderen. Met de ervaring die ik heb opgebouwd, hoop ik een bescheiden steen te verleggen in de rivier.”
Welkom bij Child-Help Jan!
